Harfa – skrócona charakterystyka

Pochodzenie:
  • Pochodzenie starożytne – Król Dawid (ok. 1000 r. p.n.e.)
  • W średniowieczu – Harfa rycerska
  • Harfa celtycka (jest w herbie Irlandii)
  • Współczesny kształt powstał w XIX wieku

Budowa:

  • Pudło rezonansowe
  • Rama ze strunami
  • Słup
  • Podstawa z pedałami
  • Układ strun podobny do pionowo postawionego fortepianu

Strój:
  • Skala Ces1-fes4

System podwójnopedałowy
  • Struny nastrojone są diatonicznie: Ces, Des, Es, Fes, Ges, As, B
  • Za pomocą siedmiu pedalow (po jednym dla każdego dźwięku gamy) możemy poprzez jedno naciśnięcie podwyższyć dźwięk o pół tonu, dwa naciśnięcia o cały ton. W ten sposób otrzymujemy każda kombinacje dźwięków.

Ciekawostki:
  • Pedały są dwustopniowe
  • System podwójnopedałowy wymyślił Polak – Ogiński. Swój patent sprzedał w XIX wieku Sebastianowi Erardowi.

Notacja:
  • Partię harfy notujemy jak a fortepian – klucz wiolinowy i basowy.
  • Podaje się tonację przy kluczy i kolejnych dźwiękach gamy.

Technika:
  1. Gamy
  2. Pasaże (ang. arpeggios)
  3. Szybkie pasaże: arpeggio (arpeggiato)
  4. Glissando
  5. Bisbigliando (tremolo akordowe)

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *